کدخبر: ۶۲۷
۰۸ اردیبهشت ۱۴۰۴ ساعت ۱۴:۳۵
چاپ

متن وصیت نامه شهید سید احمد محمودى

بسم الله الرحمن الرحیم ) ‎

‏ولا تحسبن الذین قتلوا فى سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون ‎ ‏گمان نبرید آنان که در راه خدا شهید شده اند ، مرده اند . آنها زنده اند و در نزد پروردگار روزى مى خورند ‎

‏تکلیف ، تکلیف است و باید به نحو احسن انجامش داد . جنگ ، جنگ است و شرف و عزت و دین ما ، در گرو همین جنگ است .

با سلام بر امـــام و امت شهید پرور ایران و سلام بر پدر و مــادر مهربانم ، امیدوارم اگر در طـول عمــر خود ، نسبت به آنان بى احترامى کرده ام ، مرا ببخشند .

از تمام اقوام و همسایگان و رفقا و برادرم برایم حلالیت بطلبید و من به جبهه آمدم و از زندگى دنیا گذشتم تا در آخرت زندگى خوبى داشته باشم و از اسلام و قرآن و مرزهاى میهن اسلامى خود و از خونهایى که در این راه مقدس از صدر اسلام تاکنون ریخته شده است ، دفاع نمایم و به نداى :

هل من ناصر ینصرنى ‎ حسین (ع) که در هزار و چهارصد سال قبل در کربلا به زبان آورد ، پاسخ گویم .

و از امت حزب الله مى خواهم که پاسدار خون شهیدان باشند و جبهه ها را خالى نگذارند و از وجود رهبر کبیر انقلاب نهایت استفاده را بنمایند و گوش به فرمان و مطیع امر او باشند .

از برادرم سید محمـــــد مى خـــــواهم که اگر لیاقت شهـــــادت داشتم و شهید شــــدم در تمامى کارها به پدرمــــان کمک کند و جاى خالى مـــرا در خــــانه پرکند و خــــواهرم را از بابت من دیده بوسى نمائید و هر کس بعد از شهـــــــــادتم به شما مراجعه کرد و من به او بدهکار بودم ، بپردازید .

در آخر از دوستانم مى خواهم که نگذارند اسلحه من به زمین بیفتد .

والسلام ‎ ‏به امید پیروزى نهایى و فتح کربلا ‎ ‏مورخ ۱۸/۱۰/۶۵ ‎